PobierzAleshar - World of Ice

Aleshar: World of Ice to przyprawiające o ból głowy klasyczne RPG stworzone przez firmę o wyjątkowo adekwatnej nazwie - Hypothermia.

Aleshar to niezaznaczona na żadnej mapie, odcięta od reszty świata arktyczna wyspa, gdzie zima trwa wiecznie. Wcielamy się w postać młodzieńca urodzonego na Aleshar z rzadkimi i tajemniczymi mocami, które umożliwiają używanie magii. Tacy ludzie nazywani są tutaj żywiołowcami (Elementalists) z powodu ich zdolności sprawowania kontroli nad żywiołami (elements). Niestety posiadanie takiej mocy okazuje się na Aleshar nielegalne, o ile nie należy się do grupy o nazwie "Kult"(the cult): skorumpowanej i dekadenckiej organizacji żywiołowców. Nasz dziadek, który również posiadał owe moce, został zamordowany wiele lat wcześniej przez Kult, gdyż odmówił wstąpienia w jego szeregi i próbował oswobodzić się spod jego wpływu, co pomimo wszelkich starań zakończyło się niepowodzeniem. Został złapany i stracony.

Aby zapobiec możliwości podzielenia losu naszego tragicznie zmarłego dziadka, zostajemy w młodym wieku wysłani przez naszego ojca do starego pustelnika daleko od rodzinnego miasta. Plotki głosiły, iż jest on ukrywającym się żywiołowcem. Pewnego dnia pustelnik wysyła nas z pewnym zadaniem w pewne miejsce. Gdy mamy się już zbierać do domu zostajemy zatrzymani przez dwóch mężczyzn w czerwonych habitach, żądających, by za nimi podążyć. Po szybkim zorientowaniu się co do tożsamości i zamiarów przechodniów uciekamy w kierunku pustelni. Nasz mistrz każe nam uciekać do najbliższego miasta i obiecuje spowolnić kultystów....

W tym właśnie miejscu zaczyna się nasza przygoda. Mamy za zadanie trenować swoje moce i umiejętności, by powstrzymać działalność Kultu raz na zawsze.

Aleshar: World of Ice umożliwia zmianę prowadzonej postaci w kilkunastu różnych obszarach: Praca (job), umiejętności (skills), władanie bronią (weapon ability) oraz wyróżniające się cechy charakteru (character traits). To z kolei determinuje sposób kontaktu naszego bohatera z innymi postaciami w grze oraz to jak sobie będzie radził w walce i na pustkowiu. Podstawową metodą podnoszenia umiejętności w grze jest ich częste stosowanie. Na ten przykład głównym sposobem poruszania się po pustkowiu jest jazda na nartach, w konsekwencji częste używanie nart poprawi naszą szybkość poruszania się.

Istotnym aspektem gry jest interakcja z pozostałymi postaciami. Sposób rozmowy z napotkaną osobę jest identyczny jak w wielu tekstowych grach przygodowych: przywitanie i używanie słów kluczowych do wyciągania informacji na temat danej postaci lub czegokolwiek co może się przydać. Określone słowa są pisane w różnych kolorach aby wskazać ich stosowność użycia w danej sytuacji.

Gra jest prowadzona praktycznie całkowicie w czasie rzeczywistym, co zmusza nas do ciągłego dążenia do przodu, by zapobiec śmierci głodowej, szczególnie na pustkowiu. Możemy zakupić pożywienie od innych postaci albo skorzystać z umiejętności łowieckich, by samemu zdobyć pożywienie na pustkowiu. Podobnie w czasie walki - wrogowie będą atakować jeżeli będziemy stać nieruchomo.

Sposób nawigowania w czasie przemieszczania się z miasta do miasta przez pustkowie jest wyjątkowo trudny nawet z mapą, ponieważ gra nie wskazuje naszej aktualnej pozycji względem innych lokacji na mapie (gdy już takową zdobędziemy). W zamian dostajemy od czasu do czasu współrzędne celu i używając sekstansu wskazującego naszą obecną pozycję możemy próbować go odnaleźć pośród pustkowia. Mapa pomaga jedynie w ten sposób, iż daję nam mgliste pojęcie o położeniu celu. Jest to o wiele trudniejsze niż może się wydawać, gdyż zasięg wzroku jest bardzo ograniczony nawet w czasie dnia.

System walki został uproszczony do jednego schematu: aby zastosować broń białą, wpadamy na potwora atakując go w ten sposób. W przypadku korzystania z broni strzeleckiej lub magii, należy zastosować odpowiedni atak. Walka z potworami nie sprowadza się na roznoszeniu ich na strzępy i kontynuowaniu podróży. W zależności od umiejętności możemy uderzać w rozmaite części ciała. Na ten przykład, uderzenie w ramię może doprowadzić do złamania, co spowoduje, że stanie się ono bezużyteczne aż do momentu wyleczenia, natomiast uderzając w głowę możemy wyprowadzić cios krytyczny. Potwory niestety mogą nas sparaliżować w podobny sposób.

Podsumowując, gra jest całkiem dobra, czego nie można powiedzieć o grafice. Oczywiście nie ma reguły mówiącej, iż dobra grafika czyni wyśmienitą grę, jednakże gra w Aleshar po prostu męczy oczy i przyprawia o ból głowy z powodu małych rozmiarów wszelkich obiektów w grze. Pomimo to, ma potencjał aby być grą dobrą.

Twórcy Aleshar polecają stosowanie do odtwarzania dźwięku i muzyki Gravis Ultrasoud; niestety, pomimo iż DOSBOX emuluje tą kartę dźwiękową, gra nie będzie działała z takimi ustawieniami. Jedyne sensowne ustawienie to tryb Sound Blaster - jedyne nie produkujące szumów i hałasu.

I jeszcze małe ostrzeżenie: Niektóre sceny pojawiające się na początku gry i w trakcie są raczej brutalne, co nie predestynuje tej gry do używania przez graczy o słabych żołądkach (lub tych co są świeżo po posiłku). Poza tym z oczywistych względów polecam przeczytanie instrukcji (dostępnej w sekcji z dodatkami) przed rozpoczęciem gry, szczególnie jeżeli nie znamy istotnych skrótów klawiszowych. Oto kilka, od których powinno się zacząć:

- E: wejście do miasta
- G: podniesienie ekwipunku zabitego potwora
- H: polowanie
- M: Mapa (jeśli posiadamy)