Als een game Gods heet, dan denk je direct dat de game wel gemaakt moet zijn door Peter Molyneux en zijn mannen. Deze man heeft zoveel goede games gemaakt waar je een god speelde; soms denken mensen dat hij zelf een god is. Hij wilde de wereld alleen laten zien hoe het was om iemand te zijn zoals hij - altijd eenzaam maar alles wat in de wereld leeft in je macht hebben. Een droom voor ons, maar een nachtmerrie voor degenen die echt zo zijn...
Maar nu terug naar de realiteit, Gods is geen game van Peter Molyneux, het is gewoon een platform-game waarin je een held speelt met een vreemd masker op zijn gezicht.
Er zit in de hele game geen verhaallijn, dus het is mij onduidelijk waarom ze ervoor kozen de game Gods te noemen. Het zou logischer zijn geweest als ze de game "The man with the iron mask" hadden genoemd. Maar genoeg onzin voor nu, laten we eens goed naar de game gaan kijken.
De eerste indrukken van de graphics zijn verbazingwekkend! Het algehele uiterlijk van de game is schitterend, de karakteranimatie is uitstekend en de graphics blijven gedurende het hele spel fantastisch. Elk groot niveau (4 in totaal) heeft zijn eigen unieke gevoel en karakters erbij. Het enige kleine punt van kritiek is dat onze held zich als een eend beweegt. Hij rent niet echt en als hij springt lijkt het net alsof hij nodig moet schijten.
Het geluid in de game is ook erg goed. Elke actie, zoals iets oppakken, het vallen van een munt, of een vijand neerschieten, produceert zijn eigen unieke geluid. Dit geeft de game een extra goed gevoel, want je vecht in een wereld die echt leeft en je kunt je oren vertrouwen wanneer je iets hoort naderen.
Het belangrijkste voor alle games is nog steeds: gameplay. In Gods is die echt variërend en worden meerdere stijlen in 1 game gecombineerd. Meestal is het een echte actie-game; je moet gewoon veel vijanden doden op weg naar het einde van het level. Maar het is niet aldoor actie! Soms moet je sleutels en knoppen zoeken om deuren naar andere niveaus te openen. Er zitten ook een paar puzzels in de game, waar je dingen moet combineren om de juiste sleutels te krijgen. Dit is niet echt moeilijk, maar het houdt je continu scherp en houdt de gameplay variërend.
Gods heeft geen save-optie in de game, dus als je een wereld begint moet je 'm afmaken. Dit is niet zo moeilijk als het klinkt, maar kan echt frustrerend zijn voor degenen die voor het eerst spelen. Ik denk dat er een save-optie geïmplementeerd had moeten zijn na elke wereld. Mensen kunnen aardig kwaad worden als ze eindelijk bij de baas van het level komen (die het hele scherm vult en er beestachtig goed uit ziet) om dan vervolgens in een paar seconden te sterven en het hele niveau weer opnieuw te spelen. Maar schrik daar niet teveel van. De game is niet té moeilijk (slechts 1 moeilijk level), dus met wat oefening en geduld zul je in staat zijn de levels in een veel kortere tijd af te maken dan toen je voor het eerst startte.
Toen ik besloot Gods te beoordelen bleef ik maar denken aan POP (Prince of Persia-Sands of time). Die game zag er goed uit, het had goed geluid en was in het geheel aardige platformgebaseerde actie. Maar net als Gods miste ook POP iets speciaals (merk op dat je in beide games je moeilijkheidsgraad niet kunt kiezen).
Uiteindelijk besloot ik Gods een 4 te geven, omdat het nét dat beetje miste om een echte klassieker te worden. Maar het is nog steeds een extreem goede game en alle actie/platform-gamers zouden het moeten spelen. En voor de spelers die POP nooit gespeeld hebben, probeer Gods en ontdek of je van dit type games houdt.
Opmerking: start eerst install.exe en kijk of de directory instellingen goed zijn, en start daarna de game door gods.exe uit te voeren.
Dear Abandonia visitors: Help us keep Abandonia free with a small donation. Abandonia is like an old gaming arcade with only original games. Abandonia helps you have fun four hours and years. If Abandonia is useful to you, please help us forget fundraising and get back to Abandonia.
