Zo af en toe kom je eens een game tegen die een gevoel over zich heeft van een zomerse zondagmiddag, toen je acht jaar oud was, net wat cartoons had gekeken op tv, en daarna een spelletje gaat spelen zonder je over ook maar iets in de wereld zorgen te maken. Vandaag is je geluksdag. Pandemonium is precies zo'n game.
Pandemonium is een semi-3D platformgame. De felle kleuren en fascinerende achtergronden zorgen ervoor dat de gamne echt een snoepje voor het oog is. Hoewel de karakters er vierkantig uitzien, zijn ze voor hun tijd goed gemaakt. Als je het pad volgt dat je moet nemen, draait de hele omgeving mee, inclusief achtergrond. Hierdoor zie je dingen in de verre verte aankomen en zo nu en dan kun je in de achtergrond delen zien die je in de toekomst in dat level gaat bezoeken. Als het visuele aspect van de game een teleurstelling voor je is, dan is dat omdat je alleen van tekstgebaseerde adventuregames houdt; anders moet je haast wel van het uiterlijk van deze game houden.
De gameplay zelf is makkelijk genoeg. Eerst kies je of je met een nar of met een meisje wil spelen, daarna ren je rond terwijl je op vijanden stompt en munten verzamelt. Verzamel honderd munten en je wint een leven. De volgende keer moet je er honderd meer hebben, dus heb je tweehonderd munten nodig. Gelukkig zijn er power-ups die het aantal munten dat je krijgt tijdelijk met twee vermenigvuldigen, dus dat zal het versnellen. Naast dat als een power-up, kun je ook een bol pakken die je een aura van licht geeft. Die stelt je in staat om te schieten op je vijanden of gewoon om te schieten, als er geen vijanden zijn. Maar als je wordt bezeerd, raak je het kwijt. Een aantal minpunten zijn het aantal krachten (powers). Twee krachten is zo nu en dan gewoon niet genoeg. Ook gebeurt het wel eens, maar dit is zeldzaam, dat de camera in een dusdanige hoek komt dat je niet kunt zien wat er voor je is of dat het zo donker is dat je niet ziet dat je op het punt staat in een kuil of op de een of andere vloer te vallen.
Alle levels van deze game zijn leuk en lang. Gemiddeld zijn ze in drie delen. Als je sterft, kom je terug aan het begin van het deel waar je in bent. Als het 'game over' is, kun je nog steeds het verkregen wachtwoord gebruiken om terug te gaan naar het begin van het level. Jammergenoeg is er geen manier om in een bepaald gedeelte van een level te beginnen, dus je moet er opnieuw doorheen. Niet dat dat zo vervelend is, het is nog steeds leuk om te spelen, maar het kan een beetje op je zenuwen gaan werken als er een bijzonder lastig gedeelte is, of, zoals in mijn geval, je cursor vast komt te zitten en je jezelf automatisch om zeep helpt, wat je ook probeert. Dit soort dingen doen zich echter waarschijnlijk niet voor, en daarnaast biedt de game genoeg variatie om ervan te blijven genieten, of je nou vast komt te zitten of niet.
Pandemonium is een slechte game. Afschuwelijk. Als je geen enkele smaak hebt en denkt dat azijn goede soep is. Alle anderen zullen hier zeker van houden, zoals de game verdient.