Δώδεκα τολμηροί ήρωες θαμμένοι κάτω από τον Temple of Heaven’s Light, έτοιμοι να τους καλέσουν όταν η γη της Kalynthia θα τους χρειαστεί. Με την ύπαρξή τους σχεδόν ξεχασμένη και την τοποθεσία τους χαμένη για χρόνια, ήρθε η ώρα να τους καλέσεις για μάχη για άλλη μια φορά και να υπερασπίσεις της γης της Kalynthia ενάντια στον σατανικό Bronakh.
Παρόλο που και οι δώδεκα παρέμειναν άθικτοι, οι μάγοι της Kalynthia έχουν την δύναμη να φέρουν πίσω μόνο τους τέσσερις από αυτούς – δυο πολεμιστές, έναν μάγο και έναν ιερέα. Ποιους θα διαλέξεις;
Το Abandoned Places βάζει τον παίχτη να ελέγχει τους τέσσερις ήρωες, ο κάθε ένας με την δική του δύναμη, αδυναμία και τις ικανότητές του. Όλοι οι χαρακτήρες έχουν το δικό τους inventory όπου μπορούν να μαζεύουν αντικείμενα, να φοράνε μπιχλιμπίδια και να κρατάνε αντικείμενα στο σακίδιό τους. Έχουν επίσης ένα μικρό πορτραίτο που αλλάζει ανάλογα με την υγεία και την κατάστασή τους. Όταν αρχίζει το παιχνίδι, θα βρείς τον εαυτό σου χαμένα στα βάθη του ναού, με λίγα πράγματα για να υπερασπίσεις την ομάδα σου. Οι αρχάριοι θα βρουν την εισαγωγή αυτή πολύ δύσκολη, ειδικά ακόμα όταν μαθαίνουν τον έλεγχο, έτσι μην εκπλαγείτε αν χρειαστούν πολλές προσπάθειες για να περάσεις το πρώτο μέρος.
Ο έλεγχος και η μετακίνηση της ομάδας γίνεται από ένα μικρό 3D παράθυρο, όπου βλέπεις μια πρώτου προσώπου προοπτική του τι βλέπει η ομάδα. Παρόλο που τα γραφικά είναι τα βασικά, προτείνεται να επιβλέπεις καλά το περιβάλλον ώστε να μην χάσεις τίποτα κουμπιά σε τοίχους και στοίβες από χρυσό. Προς έκπληξη, αν και τα γραφικά δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, το Abandoned Places ρίχνει μεγάλη προσοχή στην λεπτομέρεια και ο παίχτης θα βρεί αρκετά αντικείμενα διασκορπισμένα.
Η μάχη γίνεται σε πραγματικό χρόνο με ένα καλό σύστημα με τον κάθε σου οπλισμό και μαγεία. Δυστυχώς, επειδή θα πρέπει να κάνεις κλικ σε κάθε όπλο για να το χρησιμοποιήσεις, θα βρεθείς να είσαι πιο πολύ απασχολημένος να κάνεις κλίκ στα μικρά αυτά αντικείμενα για να επιτύχεις παρά να παρακολουθάς την μάχη.
Όταν καταφέρεις να σκαρφαλώσεις από τα βάθη του ναού, το παιχνίδι αρχίζει να γίνεται πιο φωτεινό. Το παιχνίδι ανοίγει και δίνει την αίσθηση της ελευθερίας στον παίχτη, με υπο-αποστολές ανάμεσα στην κύρια αποστολή, και περισσότερη εξερεύνηση. Η μετακίνηση απεικονίζεται από ψηλά και είναι μια ευκαιρία για καθαρό αέρα από την συνηθισμένη πρώτου προσώπου προοπτική και τα εκστατικά περιβάλλοντα που επιτρέπουν μια ποικίλη εμπειρία.
Η μεταφορά από την έκδοση για Amiga, φέρνει στο παιχνίδι μερικά τεχνικά μειονεκτήματα. Υπάρχει μόνο η εισαγωγική μουσική που είναι φτωχής ποιότητας και μετά από αυτό το παιχνίδι πέφτει σε άκρα ησυχία. Οι παίχτες χρησιμοποιώντας το ποντίκι θα βρεθούν μερικές φορές με καθυστερήσεις και περίεργα κλικ που μπορούν να γίνουν εξοργιστικά σε καταστάσεις μάχης. Ο τίτλος έχει την τάση να κρεμάει, λόγω της μεταφοράς.
Γενικά το παιχνίδι είναι καλό παιχνίδι που επιτρέπει στον παίχτη να έχει αρκετή δόση ελευθερίας και εξερεύνησης. Παρόλο που ο τίτλος έχει γίνει περίπου επαναλαμβανόμενος λόγω της κακής μεταφοράς του, οι παίχτες θα βρουν πλούσια την εμπειρία του παιχνιδιού.