Stel je dit voor: je speelt Myst. Plotseling zijn alle puzzels niet meer zo vervelend moeilijk. De graphics zijn veel cartoon-achtiger, met realistische 'cut-scenes' en al met al is het niet meer frustrerend, maar echt leuk om te spelen. Wel, als je je dat kunt voorstellen dan stel je je Ween: The Prophecy voor.
Ween is een adventure-game, maar niet zoals we gewend zijn. 't Is een 'point-and-click'-adventure-game in de eerste persoon, in de stijl van Myst, maar om de een of andere reden toch compleet anders. Om te beginnen kun je bijvoorbeeld metgezellen verzamelen. Daarnaast is er de variatie op het gebruikelijke inventaris-systeem, samen met de mogelijkheid om een kort lijstje te hebben met wat je moet doen, wat je drie keer kunt gebruiken en een kladblok. Al met al is het meer iets als Myst, Scum en Gobliiins samengesmolten.
De game zelf is opgebouwd uit verscheidene levels. Deze bestaan meestal uit twee scènes en een paar close-ups van bepaalde plaatsen. De puzzels zijn uitdagend, maar niet te moeilijk, wat de game plezierig en interessant houdt. De graphics bieden veel bijzonderheden, zoals giechelende schedels. Al met al zien ze er nogal cartoon-achtig uit, maar de 'cut-scènes' veranderen in realistische graphics. Dat is een leuke verandering wanneer je het ook ziet, en het houdt de game boeiend.
Ween is een game waarbij je je in het begin afvraagt wat je hebt geladen, maar waar je snel genoeg aan vast gekluisterd zult zitten. De game verdient het. De game is enig in zijn soort en moet daarom gespeeld worden. Geniet ervan, of anders...