Companions of Xanth is een fantasie-avontuurspel gebaseerd op de boekenserie van Piers Anthony. Je speelt de rol van Dug, een man wiens vriend hem uitdaagt voor een weddenschap: speel een nieuw computerspel en probeer het niet leuk te gaan vinden. Alhoewel Dug het misschien leuk gevonden heeft, heb ik gemengde gevoelens.
De game start met jou achter je bureau. Na een telefoongesprek met je vriend kun je gaan beginnen met spelen en wordt je meteen opgezadeld met je eerste frustratie. Je wordt gevraagd een compagnon te kiezen om je door het spel te begeleiden en je kunt daarbij kiezen uit: Nada the Naga, Che the Centaur, Metria the Demoness, of Jenny the Elf en haar kat Sammy. hoewel dit het begin lijkt te zijn van een coole niet-lineaire gameplay, is deze keuze in werkelijkheid totaal zinloos, want als je iemand anders dan Nada kiest, ben je al dood voordat je de eerste kamer uit bent. Deze niet-keuzes zitten overal in de game, net als verscheidene dingen die je oppakt die nooit gebruikt worden en alleen maar ruimte in beslag nemen.
Net zoals in de boeken, is ook in de game zowat alles gebaseerd op woordspelingen (ja, woordspelingen). In de grotten van het Aardse Rijk kom je een deur tegen die half open is. Als je erop klikt, dan verteld de game je dat er een deur open staat ["a door ajar"]. Als je dan op Take [pak] klikt, dan verandert de deur in een pot [Eng.: Jar] (zo'n glazen geval) en stop je hem in je inventaris. Hoewel dit in het begin erg amusant is, gaat het op den duur vervelen en komt er een argument naar voren tegen adventure games: de puzzels slaan nergens op (voor mij was het onmogelijk om het spel zonder een walkthrough uit te spelen). In dit geval lijkt de game het opzettelijk te doen om de op woordspelingen gebaseerde gameplay overeind te houden, maar als je het op standaard game-criteria beoordeeld houdt het het niet. Dit rijk wordt nog frusterender omdat het in feite een groot doolhof is. Alle kamers zijn ongeveer hetzelfde, dus de enige manier om erdoor te komen is door de kaart te gebruiken. Het was echt een enorme tijdverspilling.
Er zijn echter ook leuke dingen te vermelden. De game gebruikt dezelfde interface als Super Hero League of Hoboken, dus het navigeren door gebieden is erg gemakkelijk (helaas betekent dit ook dat je gedurende het hele spel bezig bent met het kijken naar voorgeanimeerde achtergronden met slechts een paar bewegende delen, en een paar zwakke Full Motion video's. En, ondanks alle minpunten van de game, stond mijn liefde voor de boeken mij niet toe het alleen maar te haten. Ik mag dan beetgenomen zijn, ik denk dat een open geest en interesse in fantasie genoeg zullen zijn om er toch ook plezier in te vinden.
OPMERKING: de game loopt relatief goed in DosBox, maar ik zou aanbevelen om met CTRL+F12 de CPU-cycles iets omhoog te duwen, want anders kunnen de FMV's een beetje schokkerig worden.
Dear Abandonia visitors: Help us keep Abandonia free with a small donation. Abandonia is like an old gaming arcade with only original games. Abandonia helps you have fun four hours and years. If Abandonia is useful to you, please help us forget fundraising and get back to Abandonia.
